Ważne informacje. American Pit Bull Terrier często mylony jest z rasą Amerykański staffordshire terier. Sytuacja ta wynika z faktu, że w USA istnieją dwie organizacje kynologiczne, które uznają inne rasy. Pies może być rejestrowany podwójnie, jako American Staffordshire Terrier i American Pit Bull Terrier, lub pojedynczo. Mnie się wydaje,że Amstaff,ale to też zależy jak się go wychowa.Przykład:Ja mam mieszańca jamnika i jak to się mówi"Bez kija nie podchodź"tak mnie broni,tylko te osoby typu moje koleżanki co zna to nie,chociaż trzyma się na baczności,bo jak przyjdą do mnie to siada koło mnie i je bacznie obserwuje..:)A jest małym kundelkiem. Czy to Amstaff? Kupiłam 3 miesiące temu psa rasy amstaff. Amstaff agresywny? 2010-06-22 17:42:21; Amstaff! Nie, to nie Amstaff. Jest to pies w typie rasy Jak rozpoznać, że ktoś jest wobec nas pasywno-agresywny i jak sobie w takich sytuacjach radzić? Czytaj więcej poniedziałek, 20 listopada. Zaloguj się. Twoje konto czy to przez roboty, Dobrze wychowany amstaff czy pit może być bardziej zrównoważony niż labrador. To człowiek wychowuje psy na mordercy, to człowiek jest bestią. TTB są właśnie przez takich kretynów krzywdzone, to nie ich wina, że jakiemuś palantowi się ubzdurało, że ten i ten amstaff ma być agresywny do wszystkiego co się rusza. Rosyjski pies pasterski jest silny psychicznie, pewny siebie i bardzo odważny. Nie jest to pies agresywny, jeśli ma się do niego odpowiednie podejście i nie używa się przymusu. W innym przypadku może od razu rzucić się do ataku, oczywiście nie po to, aby specjalnie zrobić komuś krzywdę, tylko po to, aby się bronić. Kto jest bardziej agresywny mężczyźni czy kobiety Według badań i statystyk, mężczyźni są bardziej skłonni do przejawiania agresji niż kobiety. Jednakże, należy zauważyć, że agresja nie jest cechą płciową i zależy od wielu innych czynników, takich jak kontekst społeczny, kultura, osobowość czy sytuacja życiowa. ) to raczej nie trzeba się bać że stanie się agresywny. pamiętaj też że amstaff musi mieć trochę miejsca aby się wyszalał więc dokładnie zdecyduj czy będzie miał odpowiednio dużo miejsca. nie powinien być trzymany w jakimś małym mieszkanku. aha jeśli masz jakieś młodsze rodzeństwo to pilnuj go aby nie zrobił im krzywdy Amstaff pogryzł wczoraj mojego psa. Czy powinnam się martwić ? Wczoraj na spacerze spuściłam mojego psa bo przychodził na zawołanie. Ale zobaczył jakiegoś psa bawiącego się piłką i zaczął do niego biec i olał mnie totalnie. Ten pies nagle się rzucił na Lunę złapał za szyję i zaczął szarpać. Za nic nie chciał puścić Rasa psa amstaff, bywa nazywana również: amstaf, ast oraz amerykański staffordshire terier. Zwierzęta należą do grupy agresywnych, dlatego wymagają odpowiedniej socjalizacji oraz właściciela o silnym charakterze. Dobrze wychowany amstaff to pies wierny, lubiący pieszczoty oraz bardzo przyjazny, szczególnie wobec dzieci. Amstaff jest zrskQS0. Dodano: 2021-10-22 15:00 Amstaff i pitbull to popularne rasy psĂłw, ktĂłre uznawane sÄ… za jedne za najgroĹşniejszych i najbardziej agresywnych na Ĺ›wiecie. Czy w rzeczywistoĹ›ci czworonogi te faktycznie sÄ… tak agresywne, za jakie siÄ™ je uwaĹĽa? Czy tresura amstaffa i pitbulla to konieczność? Czym siÄ™ różni amstaff od pitbulla? I czy kolczatka dla amstaffa oraz pitbulla jest obowiÄ…zkowa? SprawdĹş cechy zarĂłwno wyglÄ…du, jak i charakteru obu ras i zobacz, czym siÄ™ od siebie różniÄ…. Czym siÄ™ różni amstaff od pitbulla? SprawdĹş najwaĹĽniejsze różnice Amstaff od pitbulla różni siÄ™ przede wszystkim wyglÄ…dem. Amstaffy uznawane sÄ… przez FCI za teriery typu bull. Najczęściej dorastajÄ… do ok. 35 kilogramĂłw, a ich wzrost waha siÄ™ miÄ™dzy 43 a 48 cm. Amstaffy charakteryzujÄ… siÄ™ rĂłwnieĹĽ doskonaĹ‚ym umięśnieniem i wzbudzajÄ…cym respekt wyglÄ…dem. Najczęściej spotkać moĹĽna amstaffy niebieskie, szare, rude i kremowe. Sierść pieskĂłw jest krĂłtka, a oczy brÄ…zowe. WĹ‚aĹ›nie tak wyglÄ…dajÄ… wzorcowe amstaffy, zgodne z kwalifikacjÄ… FCI. Na wstÄ™pie naleĹĽy zaznaczyć, ĹĽe FCI nie uznaje rasy pitbull – wĹ‚aĹ›nie dlatego ciężko w ich przypadku mĂłwić o jakimkolwiek wzorcu. Pitbulle uznaje jednak amerykaĹ„ska organizacja kynologiczna. Pitbull jest trochÄ™ wiÄ™kszy od amstaffa, bo mierzy od 43 do 53 cm. Jego waga to z kolei ok. 14-30 kg, wiÄ™c pies jest nieco lĹĽejszy niĹĽ amstaff. Pitbull jest jednak tak samo dobrze zbudowany i silny. W przeciwieĹ„stwie do amstaffĂłw, jego sierść moĹĽe mieć kaĹĽdy kolor. Cena zarĂłwno za pitbulla, jak i amstaffa wynosi ok. 2000-3500 zĹ‚, w zaleĹĽnoĹ›ci od wyceny hodowli. WiÄ™cej na temat różnic miÄ™dzy amstaffem a pitbullem przeczytasz na Tresura amstaffa i pitbulla – czy jest konieczna? Oba psy wyróżniajÄ… siÄ™ determinacjÄ…, zawziÄ™toĹ›ciÄ…, odwagÄ… i wielkÄ… siĹ‚Ä…. WĹ‚aĹ›nie dlatego wymagajÄ… odpowiedniej tresury, dziÄ™ki ktĂłrej wĹ‚aĹ›ciciel bÄ™dzie mĂłgĹ‚ zapanować nad charakterem czworonoga. Pitbull oraz amstaff nie lubiÄ…, gdy uĹĽywa siÄ™ wobec nich siĹ‚y. Nie cierpiÄ… rĂłwnieĹĽ być strofowane i na dĹ‚ugo zapamiÄ™tujÄ…, gdy ukochany opiekun na nie krzyczy. WĹ‚aĹ›nie dlatego, aby pies nie straciĹ‚ zaufania, lepiej jest tresować czworonogi wyĹ‚Ä…cznie pozytywnymi metodami. Opiekun amstaffa i pitbulla musi być wyjÄ…tkowo opanowany, ale teĹĽ Ĺ‚agodny i konsekwentny. Czy do tresury wymagana jest kolczatka dla amstaffa lub pitbulla? Nie, uĹĽywanie jej to bardzo zĹ‚y pomysĹ‚! Z takich akcesoriĂłw wĹ‚aĹ›ciciele psĂłw korzystali niegdyĹ› po to, aby kolce obroĹĽy wbijaĹ‚y siÄ™ w skĂłrÄ™ zwierzÄ™cia i korygowaĹ‚y w ten sposĂłb nieprawidĹ‚owe zachowania czworonogĂłw. Wielu opiekunĂłw amstaffĂłw czy pitbullĂłw zakĹ‚adaĹ‚o je psom rĂłwnieĹĽ po to, aby wzbudzaĹ‚yâ€Ĺš respekt na ulicy. DziĹ› oczywiĹ›cie kolczatki nie powinno siÄ™ zakĹ‚adać, poniewaĹĽ nikt nie chce przecieĹĽ krzywdzić swoich zwierzÄ…t. Niestety, ale kolczatka wĹ‚aĹ›nie to robi. Akcesoria dla amstaffa i pitbulla – jak wychowywać psy? Tresura amstaffa i pitbulla to konieczność. Psy sÄ… bowiem bardzo ĹĽywioĹ‚owe i pewne siebie, w zwiÄ…zku z czym niektĂłrym czasem ciężko zapanować jest nad ich charakterem. Akcesoria dla amstaffa i pitbulla, ktĂłre pozwolÄ… stymulować ich wszystkie zmysĹ‚y, sÄ… jak najmilej widziane. Warto kupować psom różne zabawki i zapewniać im mnĂłstwo atrakcji – zarĂłwno podczas wspĂłlnych spacerĂłw, jak i w domu. Warto teĹĽ bÄ™dzie zapisać szczeniaka do psiego przedszkola, gdzie czworonĂłg nauczy siÄ™ podstawowych komend i ĹĽycia wĹ›rĂłd innych psĂłw. Praca nad psychikÄ… obu ras jest niezwykle waĹĽnym zadaniem dla ich wĹ‚aĹ›cicieli. NajwaĹĽniejsze jednak, aby przeprowadzać wobec amstaffĂłw i pitbullĂłw szkolenie wyĹ‚Ä…cznie pozytywnymi metodami. KaĹĽdy pies lubi być chwalony – wĂłwczas ma jeszcze wiÄ™kszÄ… ochotÄ™ do nauki nowych rzeczy. Nie krzycz na niego, nie bij i nie strofuj za kaĹĽdym razem, gdy coĹ› mu siÄ™ nie uda. Pupil moĹĽe bowiem zacząć siÄ™ stresować, a nawet stać siÄ™ agresywny wobec swojego opiekuna. Amstaffy i pitbulle to psy, ktĂłre wymagajÄ… szczegĂłlnego podejĹ›cia i odpowiedzialnego wĹ‚aĹ›ciciela. Powinien on być wobec czworonoga konsekwentny, ale teĹĽ Ĺ‚agodny i niezwykle cierpliwy. Czy amstaff i pitbull to dobre psy na pierwszego zwierzaka w domu? Ze wzglÄ™du na to, iĹĽ psy sÄ… trudne do opanowania przez amatorĂłw, nie sÄ… to czworonogi idealne na pierwsze psiaki w domu. „ŚwieĹĽakom” bardzo ciężko bÄ™dzie zapanować nad charakterem ras uchodzÄ…cych za agresywne. ZarĂłwno amstaffy, jak i pitbulle sÄ… bowiem bardzo uparte, inteligentne i niezwykle wymagajÄ…ce. W dodatku trzeba mieć odpowiedniÄ… wiedzÄ™, aby mĂłc samodzielnie szkolić psa. Dla kogo zatem amstaff lub pitbull bÄ™dzie dobrym materiaĹ‚em na pierwszego psa? Otóż dla wszystkich, ktĂłrzy mieli juĹĽ do czynienia z podobnymi, wymagajÄ…cymi rasami. Amstaffy oraz pitbulle to psy dla wĹ‚aĹ›cicieli, ktĂłrzy bÄ™dÄ… konsekwentni, cierpliwi, Ĺ‚agodni i aktywni fizycznie. Czworonogi wymagajÄ… jak najwiÄ™kszej iloĹ›ci ruchu kaĹĽdego dnia, a takĹĽe ćwiczeĹ„ zarĂłwno fizycznych, jak i umysĹ‚owych. WĹ‚aĹ›nie dlatego amstaffa lub pitbulla powinien wychowywać odpowiedzialny czĹ‚owiek, ktĂłry poĹ›wiÄ™ci psom odpowiednio duĹĽÄ… ilość Czym różni siÄ™ amstaff od pitbulla Oto najwaĹĽniejsze cechy Komentarze dodaj Dodaj komentarz Publikowane komentarze sÄ… prywatnymi opiniami uĹĽytkownikĂłw portalu. Wydawca portalu nie ponosi odpowiedzialnoĹ›ci za treść opinii. Od dłuższego czasu jesteśmy informowani przez środki masowego przekazu o kolejnych przypadkach ataków agresywnych psów na ludzi. Takie zdarzenia są coraz częstsze i powszechniejsze. Co ciekawe za większością z nich czai się amstaff. Powstaje pytanie, kto i po co stoi za amstaffem? Amstaff Amstaff jest coraz powszechniejszą w Polsce rasą psów. Widujemy je już niemal wszędzie, od małych wiosek, aż po duże aglomeracje. Jego cechą charakterystyczną jest krępa, silna budowa i agresywne (dla jego fanów „żywiołowe”) usposobienie. Uścisk jego szczęki wynosi kilka ton. Siła taka wystarczy, żeby zabić człowieka, a już na pewno okaleczyć. Cóż, wyhodowano kolejną po rottweilerach i bulterierach agresywną odmianę gatunku, który ponoć ma być wierny, a przede wszystkim ma być przyjacielem człowieka. Powstaje pytanie skąd wzięła się moda na psy, które mogą z całą bezwzględnością zagryźć niemowlę? Jedna z odpowiedzi to walki psów. Jest bowiem także w Polsce kategoria osobników należących do gatunku homo sapiens, która „jara się” tym jak agresywne psy skaczą sobie do gardeł i gdy jeden zakrwawiony przegra w walce i padnie ledwo żywy na ziemię. Do tego typu wspaniałych rozrywek idealnie pasuje amstaff. Oczywiście dobrze jest, gdy wcześniej jest odpowiednio „prowadzony”, to znaczy bity, głodzony, tak, że te jego kilka ton uścisku w paszczy może stać się użyteczne. No a jeśli przez przypadek taka psinka ucieknie ze swego legowiska (a może klatki?) i zagryzie małe dziecko, to wspaniały właściciel swego pupilka będzie się tłumaczył, że to pierwszy taki przypadek, że pies był łagodny. Karę poniesie pies, który zostanie uśpiony, a jego pan kupi sobie następnego amstaffa, albo, jeśli pojawi się gorszy zabijaka, jeszcze bardziej „spokojnego” pieska. Ciekawostką jest fakt, że ilekroć pojawia się informacja o pogryzieniach postronnej osoby przez psa, w większości przypadków, za atakiem stoi amstaff. Tak było niedawno w restauracji w Krakowie, gdy kilkuletnia Włoszka została pogryziona przez dwa amstaffy, które zapewne nie były agresywne, po prostu chroniły dojścia do toalety. A może dziecko było prowokatorem i zdenerwowało „łagodne” pieski? W każdym razie właścicielka wybroniła się z sytuacji, zapłaci 300 złotych grzywny. Dziecko zapamięta spotkanie z łagodnymi pieskami do końca życia. Ilekroć spojrzy w lustro zobaczy blizny po 50 ranach na swej twarzy zadanych jej przez pieski. To oczywiście tylko jeden z przykładów, przytoczony przeze mnie z racji tragizmu sytuacji i krzywdy dziecka. Skoro wiadomo, że najczęściej to właśnie amstaffy atakują ludzi należy ustalić kto najczęściej jest właścicielem takiego psa. Do tego celu wystarczy naiwny indukcjonizm, czyli obserwacja ludzi wyprowadzających na spacerki amstaffy, a także gdzie (rodzaj dzielnicy, pora dnia) można te ucieszne, „żywiołowe” pieski spotkać. Jeśli chodzi o pierwszą część rozważań, nie widziałem osobiście nigdy amstaffa, którego wyprowadzałby ktoś w okularach, ani osoba czytająca w parku książkę, podczas gdy pupilek hasa z kijkiem. Amstaffów nie wyprowadzają również osoby starsze. Najczęściej amstaffy jako właścicieli mają dobrze zbudowanych mężczyzn (osiągnęli oni tak dobry wygląd miesiącami ćwiczeń na siłowni i wysokobiałkową dietą, broń boże nie używali sterydów) w sportowych uniformach (czasem w skórach), ze złotymi łańcuchami na szyjach, czasem na jednej z dłoni. Jeśli chodzi o fryzury, to zazwyczaj przedwcześnie wyłysieli, lub też strzygą się na pieczarkę, czyli bardzo krótko po bokach i z tyłu, na górze więcej. Pod tą fryzurką kryje się właściciel, który zazwyczaj ma problemy z śliniankami, gdyż dość często swoimi wydzielinami nawadnia chodniki i trawniki. Jest on miłośnikiem języka włoskiego, gdyż często używa słowa, oznaczającego po włosku „zakręt”. Do tego jest on bardzo silnym człowiekiem, który swego powera potrafi okazać, trzymając bez kagańca na smyczy swojego amstaffa. Na sugestię, że może założyłby psince kaganiec, zawsze taki pan odpowiada z rozbrajającą pewnością: „Proszę się nie bać, on jest łagodny, poza tym ja go utrzymam”. Po takiej deklaracji można poczuć się bezpiecznie. Chwała nam Polakom, że mamy w Polsce tak silnych mężczyzn, którzy jedną ręką utrzymują na smyczy krępego psa, o uścisku szczęki do kilku ton. Jak widać wysokobiałkowa dieta czyni cuda. Oprócz tego mężczyźni ci są miłośnikami sztuki, gdyż mają na swym ciele różne tatuaże. Druga kategoria posiadaczy amstaffów to oczywiście niewiasty, które pewnie mają jeszcze więcej siły w dłoni, bo też oczywiście utrzymają go na smyczy, bez kagańca. No a gdy piesek za mocno ciągnie, może polatać bez kagańca, bo w końcu jest piekielnie łagodny i nikomu nic nie zrobi. Takie niewiasty zazwyczaj mają blond włosy, nie od urodzenia co pokazuje czarny włos tuż przy przedziałku. Na twarzy tapeta, nieważne czy w dzień czy w nocy, w ręku fajek, w ustach kochany na podwórkach „zakręt”. Idolem takiej niewiasty jest ów silny mężczyzna, piesek jest szansą na to, by mu zaimponować. Można powiedzieć, że taki obraz jest przerysowany. Jednak jestem naocznym świadkiem wychowu amstaffów, mieszkam w centrum jednego z większych polskich miast i zauważyłem korelację: bardzo często właścicielem amstaffów są dresiarze i dresiary. Nie chcę w tym wypadku obrażać sportowców, chodzących w sportowych strojach, chodzi mi raczej o uchwycenie subkultury młodzieżowej. Wieczorne spotkanie z amstaffem, który nie ma ani kagańca ani obroży, który biegnie w Twoim kierunku nie jest zbyt miłe. W tle słychać: „Killer, wracaj tu, chodź tu głupi psie”. Tak naprawdę nie wiadomo, czego po takim psie można się spodziewać, zwłaszcza, gdy „prowadzi” go właściciel pochodzący z marginesu społecznego (ludzie kończący edukację na podstawówce, byli więźniowie, dziewczyny, które zostawały matkami w wieku 15 lat). Nie odbieram prawa tym ludziom do cieszenia się z posiadania zwierzaka, jednak dlaczego zawsze mają amstaffy, czemu nie mają np. pudelka, albo jamnika? Wydaje się, że amstaff stał się nowym symbolem subkultury dresiarzy w Polsce. Obok skóry, fury, komóry, dresu, złotego łańcucha, siłowni ze sterydami, solarium, tlenionej blondi ten niebezpieczny pies także jest cechą charakterystyczną, wyznacznikiem tej kategorii społecznej. Co daje posiadanie amstaffa? Koleś jest postrzegany jako twardy facet, który potrafi prowadzić przed podwórko swą bestię, dowartościuje się w ten sposób. Gdyby miał jamnika, byłby obciachowym lamusem. A tak jest Panem „Killera”, któremu lepiej nie podskakiwać, bo poczuje się kilka ton uścisku na gardle. Tę subkulturę nazwijmy może „Panami podwórek”. Nie czarujmy więcej o łagodnych amstaffach, źle prowadzonych, z natury miłych psach. Trzeba mówić prawdę kto kupuje i po co kupuje te psy. Jaka jest recepta na tę sytuację? Są dwa wyjścia, oba niestety nieskuteczne. Jedno to bezwzględne obowiązywanie prawnego nakazu prowadzenia tych psów w kagańcu. Niestety podejrzewam, że Panowie podwórek, olaliby ten zakaz, a instytucja, która ma w założeniu pomagać obywatelom, a tak naprawdę zajmuje się łapaniem babć przechodzących na czerwonym świetle, byłaby bezradna, jak zwykle rozłożyłaby ręce. Mam tu na myśli oczywiście policję. Drugie wyjście to zakaz posiadania psów rasy amstaff. Wydaje się, że i tak powstawałyby nielegalne hodowle. Cała ta sytuacja jest bez wyjścia. Dopóki władze nie wezmą się poważnie za tę sprawę, to będziemy słuchać co jakiś czas informacji o łagodnych psach atakujących małe dzieci, które potem walczą o życie w szpitalu. Pies zostanie uśpiony, a właściciel…, zły właściciel będzie żył i zapłaci tylko kilkaset złotych. Pamiątką po głupich Panach podwórek będzie uśpiony pies i oszpecone dziecko. Co można zrobić? Trzeba nie wchodzić w drogę tej „łagodnej” rasie i uważać na ich złych właścicieli. Rating: From 38 votes. Please wait... Amstaff (skrót od American Staffordshire) to rasa psów, należąca do grupy terierów w typie bull. Istnieją różne wersje dotyczące powstania rasy. Jedna z nich mówi, że rasa wywodzi się od bullterrierów, psów wyhodowanych do walki z bykami. Amstaff robi wrażenie psa o dużej sile w stosunku do swojego ciężaru i wzrostu. Jest to pies mocny, umięśniony, a zarazem zwinny, czujny na sygnały otoczenia. Jest zwarty, o niezbyt długich kończynach. Głowa średniej długości, dobrze wysklepiona. Czaszka szeroka. Wyraźnie widoczne mięśnie policzkowe, uszy osadzone wysoko. Oczy ciemne, okrągłe, głęboko osadzone, szeroko rozstawione. Szczęki silnie zarysowane. Szczęka dolna powinna być mocna, zdolna do silnego chwytu. Wargi równe i zwarte, bez odcinków obwisłych. Górne siekacze dotykają zewnętrznej powierzchni siekaczy dolnych. Szyja ciężka, nieco wygięta, zwężająca się od łopatek ku nasadzie głowy. Średniej długości. Nie ma podgardla. Ramiona silne i umięśnione. Szerokie, ukośnie osadzone łopatki. Grzbiet krótki, nieznacznie opada od kłębu ku zadowi. Zad krótki, łagodnie opadający do nasady ogona. Lędźwie lekko wysklepione. Klatka piersiowa: Żebra dobrze wysklepione, szerokie i płaskie, dobrze związane między sobą. Kończyny przednie rozstawione, aby umożliwić rozwój szerokiej i głębokiej klatki piersiowej. Ogon: stosunkowo krótki w proporcji do rozmiarów psa, nisko osadzony, wyraźnie zwężający się ku cienkiemu wierzchołkowi. Kończyny: przednie, proste, o silnym, zaokrąglonym kośćcu. Tylne, dobrze umięśnione, o wydłużonych stopniowo zwężających się podudziach, nie wykrzywione ani do środka, ani na zewnątrz. Łapy średniej wielkości, zwarte i dobrze wysklepione. Ruch elastyczny, bez kołysania się, nietoczący. W kłusie ruch symetryczny (nieskośny). Sierść krótka, przylegająca, twarda w dotyku i lśniąca. Maść: dopuszczalne wszelkie typy umaszczenia, jednolite, kolorowe, i łaciate, choć umaszczenie jednolicie białe, z ponad 80% przewagą bieli. Amstaff współcześnie jest wykorzystywany jako pies rodzinny. Zaliczany do psów obronnych. Jest dynamicznym, odważnym i energicznym zwierzęciem, stąd ma on dużą potrzebę ruchu. Ułożenie tego silnego psa polega na podporządkowaniu go przewodnikowi od szczenięcia. Ma on skłonność do bójek ze względu na pierwotne przeznaczenie, toteż szczenięta należy od początku uczyć przyjaznych kontaktów z innymi psami. Amstaffy wymagają bliskiego kontaktu z właścicielem. Są podatne na stres i traumy. Zagubione, przestraszone lub sfrustrowane mogą odruchowo reagować w agresywny sposób. Dlatego stosowanie wobec nich kar fizycznych, umieszczenie ich w złym środowisku lub w sytuacji bez wyjścia może sprawić, że amstaffy staną się wyjątkowo niebezpieczne. Jednak pochodzące z dobrej hodowli, odpowiednio wychowane są dobrymi towarzyszami nie tylko dla osób dorosłych, ale także i dzieci. Z dzieckiem sam na sam nie powinno się tych psów. Amstaffy uwielbiają zabawę i aktywności z człowiekiem. Niewykorzystana w zdrowy sposób energia znajdzie ujście w inny, nie zawsze odpowiedni dla opiekuna sposób. Psy są umięśnione i silne tego względu amstaffy przodują w takich sportach, jak przeciąganie ciężarów czy skok wzwyż. Psy tej rasy mają także niezwykłe wyczucie. Przyjacielsko nastawionego człowieka powitają z entuzjazmem i radością. Natomiast osobę, która zagraża opiekunowi, skutecznie odstraszą. Dzięki temu amstaffy to idealne towarzystwo na wieczorny spacer. Amstaff to pies inteligentny i chętny do współpracy. W szkoleniu jest ważna motywacja zachęcenie go do współpracy za pomocą zabawki lub przysmaku nie będzie trudne. Psów tej rasy nie wolno szkolić za pomocą krzyku i przemocy fizycznej. Stosowanie kar szybko odbije się na wrażliwej psychice amstaffa i sprawi, że stanie się on agresywny i niebezpieczny. Amstaffy trzeba wychowywać bardzo konsekwentnie. Amstaff to pies dla osoby bardzo aktywnej, zrównoważonej, stanowczej i odpowiedzialnej, a równocześnie wrażliwej. Jego wychowaniem może zająć się także początkujący właściciel – jednak pod warunkiem, że kupi szczeniaka amstaffa w dobrej, sprawdzonej hodowli i zaliczy zajęcia w psim przedszkolu pod okiem sprawdzonego behawiorysty lub trenera, a samemu psu będzie mógł zapewnić nie tylko nakazy i zakazy, ale także poczucie bezpieczeństwa i stabilność. Źródło: