Fakty i informacje praktyczne. Bazylika św. Anny Historia Charakterystyka. Bazylika świętej Anny w Jerozolimie – rzymskokatolicki kościół znajdujący się na początku ulicy Derech Sha'ar HaArayot, będącej przedłużeniem ulicy Via Dolorosa, w pobliżu Bramy Lwów i kościołów Biczowania i Skazania, w Dzielnicy Muzułmańskiej Annę, prażanie Św. Floriana. Ale który jest najstarszy. Ciekawe jest to, że historycy mają tu zagwozdkę! Do tego tytułu pretenduje bowiem kilka obiektów sakralnych, w tym jeden na Anny w Wilanowie powstał w 1772 wg projektu Jana Kotelnickiego. Ufundowany był przez księcia Augusta Czartoryskiego, ówczesnego właściciela dóbr wilanowskich. Przebudowany w 1857-1870 przez Henryka Marconiego, przy współpracy Leonarda Marconiego i Jana Hussa, na zlecenie Aleksandry i Augusta Potockich. Powstania Styczniowego 83, 05-074 Długa Kościelna. parafiadlugakoscielna.pl. 22 783 60 88. Msze święte Kancelaria Nabożeństwa Aktualnie posługujący księża. Niedziele i święta: 09:00, 10:30 (z udziałem dzieci), 12:00, 18:00. Dni powszednie: 17:00, 18:00. O parafii Liczba parafian Wykaz ulic Z parafii pochodzą. Taras widokowy - panorama Starego Miasta. Kościół św. Anny. Taras widokowy zlokalizowany na dzwonnicy stojącej przy kościele św. Anny to bardzo popularne miejsce. Rozpościera się stąd jeden z najładniejszych widoków na Starówkę (kościół stoi tuż przy Placu Zamkowym). Do punktu widokowego prowadzi 150 kamiennych schodków. Anny na innych fotografiach. Kościół św. Anny w Warszawie (pobernardyński, akademicki) – świątynia rzymskokatolicka mieszcząca się przy Krakowskim Przedmieściu 68 w dzielnicy Śródmieście, główny ośrodek duszpasterstwa akademickiego w Warszawie. Kościół powstał przy klasztorze bernardynów, który został ufundowany przez Kościół Akademicki św. Anny jest jednym z najważniejszych miejsc kultu religijnego w stolicy Polski. Świątynia ta znajduje się w centrum miasta na Krakowskim Przedmieściu 68, stanowiąc główny ośrodek duszpasterstwa akademickiego w Warszawie. Architektura budowli zachwyca już po przekroczeniu progu kościoła. Kościół Świętej Anny. Położenie na mapie powiatu nowotarskiego. Kościół Świętej Anny. 49°29′12,9″N 20°01′37,2″E. / 49,486917 20,027000. Multimedia w Wikimedia Commons. Kościół świętej Anny – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Katarzyny w Nowym Targu . Kosciól Sw. Anny: Anfahrt, Adresse, Öffnungszeiten und Bilder im Überblick auf DuMont Reise. Warszawa, Polen Telefon: +48 22 826 89 91 Kosciól Sw. Anny in Warszawa (Krakowskie Przedmiescie 68): Adresse, Anfahrt, Bewertungen, Öffnungszeiten, Bilder und viele weitere Informationen. QXEOy. HISTORIA PARAFII ŚW. ANNY W KATOWICACH - JANOWIE W 1902 r. w Janowie powstało Towarzystwo Katolickich Obywateli, które zabiegało o budowę kościoła. Dotąd mieszkańcy należeli do parafii w Mysłowicach, odległej 4 - 5 km 1910 r. przy szybie "Wojciecha" przebudowano na koszt kopalni "Giesche", kotłownię na kościół października 1910 r. z Mysłowic przybył pierwszy duszpasterz ks. Paweł Dudek. Poświecenia kościoła tymczasowego dokonał ks. proboszcz Bresler z Mysłowic. Przez 17 lat kościół tymczasowy służył parafii. Probostwo i Urząd parafialny mieściły się w bloku przy ul. Oswobodzenia. Lokalia pod wezwaniem św. Anny liczyła 9548 sierpnia 1912 r. kardynał Jerzy Kopp z Wrocławia erygował parafię i proboszczem mianował ks. Pawła Dudka. BUDOWA NOWEGO KOŚCIOŁA W dniu 6 maja 1914 r. rozpoczęto budowę nowego kościoła w stylu neobarokowym, o rozmiarach: długość 69, 5 m, szerokość w nawie poprzecznej 40 m, wysokość 17 m, w kopule 25 m, wysokość wieży 55 m, powierzchnia 2500 m2. Projektantami byli: Emil i Georg Zillmanowie z Berlina - Charlottenburga. Prace murarskie i ciesielskie powierzono budowniczemu Antoniemu Krafczykowi z Mysłowic. Kamień węgielny położono 5 lipca 1914 r. Aktu poświecenia dokonał ks. dziekan Wiktor Schmidt z Katowic. W ciągu miesiąca doprowadzono mury do 3 metrów wysokości. Niestety wybuchła I wojna światowa i budowę kościoła przerwano. Po zakończeniu wojny w 1918 r. natychmiast przystąpiono do dalszej budowy. Po kolejnych dwóch przerwach w 1921 r. dokończono wznoszenie murów i wybudowano wieże. W roku 1925 Franciszek Rozkoszny - budowniczy z Katowic, wykonał sklepienie. Konstrukcję żelazną kopuły i dachu wykonano w hutach "Król" i "Laura". Probostwo wybudowała firma "Kutz" z Katowic w 1927 r. POŚWIĘCENIE KOŚCIOŁA W dniu 23 października 1927 r. ks. bp Arkadiusz Lisiecki poświecił nowy kościół św. Anny. Było to wielkie wydarzenie dla parafii. W sobotę przeniesiono procesyjnie z orkiestrą relikwie świętych męczenników Placyda i Klemencji, z kościoła tymczasowego na plac przy nowym kościele i złożono pod namiotem. Orkiestra z wieży kościelnej długo grała niedzielę o rano ks. Biskupa przywitał burmistrz Janowa - Józef Szeja. Ks. Proboszcz przedstawił historię powstania nowego kościoła. Fundatorami budowy kościoła byli: Kopalnia "Giesche" oraz Parafia Janów. Ks. Biskup podziękował fundatorom i parafianom. Nabożeństwo upiększył śpiew połączonych chórów. Śpiewało 160 osób pod dyrekcją organisty Maksymiliana Labińskiego. Kazania wygłosili: ks. prałat Pucher - polskie i ks. prałat Maśliński - niemieckie. Ks. Proboszcz zapalił wieczną lampkę pod ołtarzem na znak obecności Pana Jezusa w kościele. KALENDARIUM HISTORII PARAFII I KOŚCIOŁA ŚW. ANNY W JANOWIE 1902 - W Janowie zawiązało się Towarzystwo Katolickich Obywateli, które zabiegało o budowę kościoła. Dotąd mieszkańcy należeli do parafii w Mysłowicach, odległych 4 - 5 km drogi. 1910 - Przy szybie "Wojciecha" przebudowano kotłownie i poświęcono jako tymczasowy kościół. Duszpasterzem został ks. Paweł Dudek. Lokalia pod wezwaniem św. Anny liczyła 9548 katolików. 1912 - Kardynał Jerzy Kopp mianował proboszczem ks. Pawła Dudka i erygował parafię św. Anny w Janowie. 1914 - 6 maja rozpoczęto budowę nowego kościoła w stylu neobarokowym o rozmiarach: długość 69, 5 m, szerokość w nawie poprzecznej 40 m, wysokość 17 m, w kopule 25 m, wysokość wieży 55 m, powierzchnia 2500 m2, 700 miejsc siedzących. Projektantami byli Emil i Georg Zillmanowie. 1921 - Dokończono wznoszenie murów, wybudowano wieże. 1925 - Wykonano sklepienie, konstrukcję kopuły i dachu. 1927 - 23. X. ks. bp Arkadiusz Lisiecki poświęcił nowy kościół św. Anny. Główny ołtarz, ambona, chrzcielnica, prospekt organów, figury św. Antoniego i św. Teresy zostały wykonane przez artystę Jerzego Schreinera w Monachium. Witraże wykonał Jerzy Schneider w Ratysbonie. 5 dzwonów wykonała firma Schillinga w Appoldzie k. Weimaru: największy Paweł - 2666 kg, Maria - 1474 kg, Józef - 1025 kg, Barbara - 667 kg, Anna - 581 kg. Organy 75 - głosowe pneumatyczne, 5350 piszczałek wykonała firma Rieger w Karniowie. Żyrandol brązowy, barokowy wg projektu E. i G. Zillmanów wykonano w Berlinie - św. Anny został zbudowany na podobieństwo świątyń średniowiecznych w formie krzyża, o bazylikowej kopule wieńczącej skrzyżowanie trójnawowego transeptu z osią boczną. Wejście główne stanowi potrójny portal przedstawiający w symbolicznym ujęciu postacie świętych. Sufit kościoła utworzony jest częściowo ze sklepienia beczkowego, a częściowo krzyżowego. Pilastry i sklepienie są gładko otynkowane. W ołtarzu znajdują się relikwie świętych męczenników Placyda i Klemencji. 1928 - Poświęcone zostały stacje Drogi Krzyżowej malowane na metalowych płytach przez artystę Kowalewskiego z Katowic, według mistrza malarstwa Fugla. 1932 - 4. XII ks. bp Stanisław Adamski poświęcił ołtarz św. Barbary dłuta Langmannów z Krakowa. 1943 - Okupant zabrał 4 dzwony, zostawiając najmniejszy dzwon "św. Annę" 1950 - Staraniem ks. proboszcza Lucjana Pitloka artysta malarz Kazimierz Idczak rozpoczął malowanie kościoła. 1952 - Jubileusz 25 - lecia konsekracji kościoła. 1956 - Został ufundowany przez parafian boczny ołtarz Matki Boskiej, wykonany przez artystę rzeźbiarza Egona Kwiatkowskiego z Katowic. Ołtarz w stylu renesansowym, postacie Matki Boskiej i błogosławiącego Pana Jezusa rzeźbione w drewnie, utrzymane w ciemnej tonacji, suknie złocone. Tło stanowią postacie pięciu panien męczenniczek: św. Agnieszka, św. Katarzyna, św. Małgorzata, św. Barbara i św. Łucja. Z dwóch stron rzeźby świętych związanych z kultem Matki Boskiej: Dawid, Izajasz, św. Łukasz, św. Jan, św. Stanisław Kostka oraz św. Ludwik Maria Grignion de Monfort. 1975 - Staraniem ks. proboszcza Jana Klemensa przeprowadzono remont dachu kościoła i wież. 1977 - 27. X. ks. bp Herbert Bednorz poświecił 2 nowe dzwony na jubileusz 50 - lecia kościoła: Józef - 2000 kg, ufundowany przez Józefa Węgrzyna, Maria - 1300 kg, ufundowany przez parafian wykonane przez ludwisarza Eugeniusza Felczyńskiego z również remont okien w Zakładzie Witraży Mieczysława Paczka i w Zakładzie Ślusarskim Andrzeja Wolnickiego w Krakowie. 1980 - Malowanie kościoła wg projektu Witolda Pałki wykonał Stanisław Bolczyk. Nowy wystrój prezbiterium wg projektu architekta Michała Kuczmińskiego wykonali: inż. Gotfryd Wolny i Krystian Kahler. Remont generalny organów przeprowadził Zdzisław Zasada. 1986 - Rozpoczęto budowę domu katechetycznego wg projektu dr inż. Zbigniewa Webera. 5. XI. 1992 - Ks. abp Damian Zimoń poświęcił dom katechetyczny. 1998 - Remont dachu kościoła. 1999/2000 - Wykonano odgrzybianie ścian kościoła i organów. Malowanie kościoła wykonała firma Benedykta Bolczyka według dotychczasowej kolorystyki. Zainstalowano nowe wieczne lampy i nową radiofonizację. 2003 - 27 lipca proboszczem parafii św. Anny w Janowie zostaje ks. Zygmunt Klim. Ks. Kanonik Jan Klemens przeszedł na emeryturę. 2007/2009 - Termomodernizacja budynku probostwa i kościoła (założenie nowego centralnego ogrzewania oraz ocieplenie stropu kościoła). 2010/2012 - Renowacja obrazów w prezbiterium kościoła. 2014/2015 - Remont dachu i poddasza na probostwie. 2018 - Malowanie kościoła według kolorystki zatwierdzonej przez Konserwatora Zabytków. 2018 - Remont dzwonnic 2020 - Po przeniesieniu ks. proboszcza Zygmunta KLIMA do parafii św. Klemensa do Lędzin, dnia 23 sierpnia administratorem parafii zostaje ks. dr Tomasz SEWERYN 2021 - 31 stycznia proboszczem parafii zostaje ks. Jacek STANIEC SZCZEGÓLNE WYDARZENIA W PARAFII 1915 - Pierwsze Prymicje w naszej parafii ks. Wiktora SIWKA 1923 - 16 luty powstaje Chór św. Cecylii 1933 - Msza św. o. Leonarda PIECHY 1934 - Msza Prymicyjna ks. Stanisława STEFANIAKA 1951 - Msza Prymicyjna ks. Jana LUBECKIEGO 1955 - Msza Prymicyjna ks. Arkadiusza MISIA i ks. Józefa STACHA 1961 - Msza Prymicyjna ks. Jerzego KNAPPIKA 1966 - czerwiec - Msza św. Prymicyjna ks. Henryka KOŁODZIEJA 1975 - Msza św. Prymicyjna ks. Henryka STEGMANNA 1976 - Msza św. Prymicyjna ks. Antoniego ODRÓBKI 1995 - maj - Msza św. Prymicyjna ks. Mirosława RATAJA 1989 - rozpoczyna w naszej parafii działalność Klub Inteligencji Katolickiej - sekcja Janów 1999 - powstaje w naszej parafii Podwórkowe Kółko Różańcowe Dzieci 2003 - lipiec ks. Proboszcz Jan KLEMENS przeszedł na emeryturę, nowym proboszczem parafii został ks. Zygmunt KLIM 2005 - 27 październik powstaje Grupa Modlitwy św. o. Pio 2006 - 23 kwietnia - 15 Alumnów Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach w naszej parafii przyjmuje Święcenia Diakonatu 2007 - maj - Msza św. Prymicyjna ks. Sebastiana KRECZMAŃSKIEGO 2007 - lipiec - Msza św. Prymicyjna ks. Adriana KOSZEMBARA 2012 - październik - Uroczysta Msza św., podczas której brat Fortunat CEPA, OFM, złożył Śluby Wieczyste2015 - 11 kwietnia - w Katowicach Panewnikach święcenia diakonatu przyjął nasz parafianin brat Dyzma Marcin GUL OFM 2016 - 3 kwietnia - Msza św. Prymicyjna o. Dyzmy Marcina GULA OFM 2016 - od 19 do 25 lipca - gościliśmy młodzież z Francji, która przyjechała na Światowe Dni Młodzieży do Krakowa 2017 - 23 października - Msza św. z okazji 90-lecia poświęcenia naszej świątyni 2018 - 20 października - Msza św. z okazji Jubileuszu 60-lecia kapłaństwa ks. Prałata Jana KLEMENSA 2019 - 3 kwietnia odbył się pogrzeb naszego emerytowanego ks. Proboszcza Jana KLEMENSA, który zmarł 30 marca 2019 r. 2020 - ks. proboszcz Zygmunt KLIM zostaje przeniesiony do parafii św. Klemensa do Lędzin, a 23 sierpnia nowym administratorem parafii zostaje ks. dr Tomasz SEWERYN 2021 - 31 stycznia nowym proboszczem parafii zostaje ks. Jacek STANIEC Kościół Akademicki św. Anny Powiadom mnie o sprzedaży biletów na wydarzenia w tym miejscu Zapisałeś się do fanalertu Jesteś zapisany do tego fanalertu Podczas wysyłania formularza wystąpił błąd, spróbuj ponownie później  Podając adres e-mail i wysyłając nam go jednocześnie wyraźnie potwierdzasz, że zgadzasz się na przesyłanie przez eBilet Polska sp. z informacji handlowych drogą elektroniczną zawartych w przesyłanym przez nas materiale marketingowym, a dotyczących produktów i usług naszych oraz naszych partnerów biznesowych. W celu świadczenia usługi będziemy przetwarzać Twoje dane osobowe w zakresie podanego przez Ciebie adresu e-mail. Możesz w każdym momencie cofnąć zgodę bez podawania przyczyny, lecz bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania przed jej cofnięciem. Pełną informację RODO, w tym o przysługujących Ci prawach do zapomnienia, sprostowania, przeniesienia, dostępu, sprzeciwu znajdziesz w Polityce prywatności Regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną dostępny jest tutaj BERNARDYNI OBOK ZAMKU? Mało kto pamięta, że jeden z najpopularniejszych kościołów stolicy – akademicki kościół św. Anny ufundowany został dla Bernardynów i był drugą po Krakowie ich siedzibą w Polsce. Choć mimo usilnych starań do dziś nie udało się Bernardynom odzyskać tej niezwykle ważnej dla nich placówki, wierzą głęboko, że kiedyś Bóg pozwoli im wrócić do tego szczególnego miejsca związanego z osobą ich świętego współbrata w zakonie – błogosławionego Władysława z Gielniowa. POCZĄTKI Warszawski klasztor Bernardynów pod wezwaniem św. Anny powstał w 1454 r. dzięki fundacji księżnej mazowieckiej Anny, wdowy po Bolesławie III. Podczas wesela króla Kazimierza Jagiellończyka z Elżbietą Rakuszanką poznała ona osobiście św. Jana Kapistrana – założyciela Prowincji Bernardynów. Kapistran przyjął obietnicę fundacji i wyznaczył do Warszawy sześciu zakonników. Anna nadała Bernardynom niewielki plac na Przedmieściu Czerskim, zwanym odtąd Bernardyńskim (dziś Krakowskim) położonym w pobliżu zamku książęcego, potem królewskiego. Na placu tym zbudowano mały gotycki kościół z klasztorem, przy zastosowaniu muru pruskiego. Po śmierci fundatorki w 1458 r. plac ten był poszerzany przynajmniej trzy razy przez jej wnuków. Budynki kościoła i klasztoru wielokrotnie ulegały zniszczeniom, były odbudowywane i rozbudowywane. Bliskość zamku królewskiego i najruchliwszego w Warszawie szlaku komunikacyjnego, zarówno wodnego, jak i lądowego, stanowiła okoliczność dla klasztoru bardzo sprzyjającą. Królowie polscy obdarowywali pobliski klasztor nie tylko na równi z innymi klasztorami Warszawy, ale niejednokrotnie wyróżniali go w sposób szczególny. “PŁOTY AŻ PO WISŁĘ” Według relacji Adama Jastrzębskiego, dworzanina A. Kazanowskiego, mieli Bernardyni w pierwszej połowie XVII w. “aż po Wisłę płoty” i na tym obszernym terenie oprócz pracy nad uprawą grządek pracowało kilku braci w tzw. mielcuchu, tj. browarze dostarczającym piwo. Przy klasztorze istniały następujące bractwa: św. Anny, Paska św. Franciszka, bractwo Niepokalanego Poczęcia NMP, Męki Pańskiej, św. Jana Nepomucena i inne. W kościele miały swoje ołtarze bractwa cechowe. Ołtarz św. Stanisława należał do cechu kowali, ołtarz Matki Bożej mieli rymarze, a kaplica i ołtarz bł. Władysława z Gielniowa należały do cechu furmańskiego. W klasztorze w latach 1758 – 1786 mieszkało 13 kaznodziejów, głoszących po niemiecku kazania w kościele św. Benona (dla członków bractwa niemieckiego istniejącego przy tym kościele). Spośród zakonników wyróżniających się świątobliwością życia należy wymienić kaznodzieję Ludwika z Warki, br. Mikołaja z Koźla, bł. Władysława z Gielniowa, Kazimierza Lustkiewicza, czterech zakonników zamordowanych w latach 1656 – 1657 przez Szwedów (o. Ludwika z Warszawy, br. Gabriela Wolińskiego, Wita Żarnowicza i tercjarza Jana). W XIX w. wsławił się pracą dobroczynną br. Tomasz Ostrowski, który ułożył ustawy dla instytutu wychowawczego opuszczonych dzieci. W źródłach znajdują się ślady działalności Bernardynów z klasztoru św. Anny jako kapelanów dworskich i wojskowych. Kapelanem mieszczańskiej rodziny Baryczków był o. Tomasz z Warty. Starosta warszawski Stanisław Zaliwski miał kapelana Bernardyna – Ambrożego Smętka. Na dworze króla Władysława IV wielce wpływowym kapelanem był Stanisław Bojanecki, teolog królewski. Na dworze Jana III kapelanem był Stanisław Orłowski, kustosz klasztoru warszawskiego. WŁADYSŁAW Z GIELNIOWA W 1504 r. przełożonym klasztoru został mianowany o. Władysław z Gielniowa. Wstąpił on do zakonu w 1462 r. właśnie w tym klasztorze. Dwukrotnie pełnił on urząd prowincjała. Był jednym z przedniejszych kaznodziejów bernardyńskich. Kazania głosił w języku polskim. Był kaznodzieją gorliwym, najchętniej mówiącym o Męce Pańskiej. Ponadto Władysław był twórcą wielu pieśni religijnych w języku polskim, z których najbardziej znane to “Jezusa Judasz przedał za pieniądze nędzne” i “Kto chce Pannie Maryi służyć”. Podsumowaniem niezwykłego życia Władysława były jego ostatnie chwile. W Wielki Piątek 1505 r. w czasie gdy głosił kazanie o Męce Chrystusa wpadł w ekstazę i wołając: “O Jezu, o Jezu, o Jezu” uniósł się nad ambonę, czego świadkami byli zgromadzeni w kościele. W wyniku tego przeżycia zasłabł i nie był w stanie dokończyć kazania. Dnia 4 maja 1505 r. zmarł w opinii świętości. Jego kult potwierdził w 1750 r. papież Benedykt XIV. WYGNANI ZA WALKĘ O POLSKĘ Bernardyni zawsze bez reszty zaangażowani byli w walkę o niepodległość swojej ojczyzny. Podczas powstania styczniowego w 1863 r. wyróżniali się kaznodzieje: Honoriusz Jarnuszkiewicz (skazany za to, że w latach 1861 – 1864 był aktywnym “buntownikiem i płomiennym mówcą” oraz Filip Markowski, który na terenie klasztoru umieszczał zwerbowanych przez siebie powstańców, odbierał przysięgi, był kapelanem oddziału “Dzieci Warszawy”, dowodzonego przez Ludwika Żychlińskiego i do końca walczył z bronią w ręku. Ojcowie Marian Misiński i Zefiryn Zaręba zostali aresztowani pod zarzutem współpracy z powstańcami. W wyniku działania specjalnej komisji do spraw klasztorów rzymskokatolickich przy Komitecie Urządzającym pod kierownictwem Włodzimierza Czerkaskiego, klasztor św. Anny znalazł się w liczbie 18 klasztorów przeznaczonym przez władze zaborcze do natychmiastowej likwidacji. W nocy z 15 na 16 listopada 1864 r. 22 zakonników przewieziono do klasztoru etatowego w Kole n. Wartą. Trzech zakonników, których początkowo pozostawiono do opieki nad kościołem wkrótce aresztowano. Po wygnaniu z klasztoru zakonników bp nominat Paweł Rzewuski nie chcąc zajmować obiektów pobernardyńskich na własną rękę, zwrócił się o pozwolenie do Stolicy Apostolskiej. Papież Pius IX nie wyraził zgody na taki obrót rzeczy. Gdy bp Rzewuski sam został zesłany, jego następca Stanisław Zwoliński przeniósł do klasztoru w 1866 r. seminarium duchowne z ul. Jezuickiej. W tych budynkach mieściło się ono przez rok. Następnie większość budynku klasztornego zajęły władze miejskie, a niewielką część przylegającą do kościoła oraz sam kościół wzięła pod opiekę władza archidiecezjalna. Abp Aleksander Kakowski przeznaczył kościół bernardyński dla duszpasterstwa akademickiego. KARA, KTÓRA TRWA W 1945 r. Bernardynom udało się odzyskać niewielki kościół na warszawskim Czerniakowie. Niestety wielokrotne, usilne starania o zwrot kościoła św. Anny, za każdym razem kończyły się fiaskiem. W ten sposób kara nałożona na Bernardynów przez zaborcę, trwa do dziś, choć minęło już tyle lat i zmieniło się tak wiele.